dakwah tak perlu kita

dakwah ni bukan asal seru atau asal buat.

kalaulah perancangan2 jahiliyah tu dibuat dengan penuh sistematik dan efisien, takkanlah perancangan dakwah boleh buat sambil lewa je.

melainkan orang hanya anggap dakwah ni tugas sampingan je.

sebab kerja utama dia ialah cari dan kumpul harta benda dunia.

bila bincang bab dunia, kerja, harta, sampai berjam2.

boleh reply wasep sepantas kilat.

tapi bila bincang bab tarbiyah.

perancangan taarif, takwin dan tanfiz.

penyusunan dan pengarahan.

senyap.

reply la sebaris dua.

setuju atau tanda like.

idea? tiada.

planning dakwah hanya dalam jilsah mingguan.

itupun kalau ada lah.

itupun kalau dimasukkan dalam agenda.

lamanya stagnant.

tak bergerak macam air longkang tersumbat.

kadang bukan jasad tapi hati yang mati.

kadang bukan buta mata tapi hati di dalam dada.

bukan tak nampak umat yang lemas.

tapi membutakan mata lebih mudah.

supaya terlepas tanggungjawab kat dunia.

al maklum diri sendiri pun lebih kurang je.

kat akhirat tiada seorangpun akan terlepas.

bila agaknya dakwah kita akan menang?

bila Allah ganti kita yang lemau ni dengan umat lain yang lebih bersungguh-sungguh buat kerja ni.

umat yang siang malam fikir bagaimana nak selamatkan umat.

umat yang bekerja membina manusia tanpa kenal lelah.

umat yang memberikan segalanya kepada dakwah.

sebab mereka faham semuanya hanyalah pinjaman.

Allah akan ganti dengan lebih lebih lebih baik.

Allah dah bagi kita peluang tapi kita tak buat betul-betul.

Terpulanglah.